پشتیبانی
به وب سایت ایی حکیم، پایگاه تخصصی طب سنتی ایران خوش آمدید.
تعداد بازديد: 18380 بار
 در مجموع 33 راي

تدابیر زالو درمانی

مــــرجــــع: 📕 اعمال یداوینویسنده: 📝 غلامرضا کرد افشاری و...
طب سنتی ایران
باید ها و نباید های زالو درمانی
منبع

اعمال یداوی، حوریه محمدی کناری، غلامرضا کرد افشاری، انتشارات یاقوت، ١٣٩٦
مواضع مناسب زالو

بهتر است زالو را در مواضع حجامت قرار داد تا اگر خروج خون کم صورت گیرد یا در حد انتظار نباشد بتوان روی آن محجمه (ناری یا غیرناری) قرار داد و خون کشید.

بعضی از اطبای هند بر این عقیده اند که زالو فقط خون فاسد را جذب می نماید به همین دلیل خون خارج شده از آن سیاه است. عقیلی در تایید می گوید: چون جذب خون توسط زالو تدریجی است طبیعت به تدریج خون صالح را از فاسد جدا کرده و دفع می نماید چون طبیعت حامی و حافظ خلط جید است. ولی ممکن است جذب تدریجی خون، سردی بیرون و رطوبت خود زالو بر خون تاثیر گذاشته و خون غلیظ، منجمد شده و سیاه به نظر رسد و گمان رود که خون فاسد دفع شده است.

قبل از زالو باید موارد زیر بررسی گردد. در صورت وجود هر یک از این علایم از گذاشتن زالو باید اجتناب گردد:

  • آنمی

  • بیماری های انغقادی

  • هموفیلی

  • بارداری

  • هیپوتونی

  • لوکمی

  • درد موضعی حین درمان

  • خارش موضعی

  • کاهش فشارخون و حملات وازوواگال

  • از دست دادن خون

  • عفونت و سپتیسمی

  • آلرژی و اسکار

موارد استفاده از زالو
  • هنگامی که احتیاج به تنقیه عضوی خاص باشد اما به دلیل مانعی داخل یا خارج آن عضو (کوچکی اندام یا عاری بودن از گوشت) نتوان روی آن محجمه گذاشت.

  • در زنان و بچه ها و کسانی که تحمل تیغ را ندارند.

  • بیماری های مزمن پوستی مانند سعفه و قوبا و جرب.

تدابیر قبل از استفاده و شرایط آماده کردن زالو

یک روز قبل از استفاده آنها را صید کرده و در ظرفی سرازیر نگه دارند تا هر چه در شکم دارند قی کنند. بعد آن ها را در ظرف بزرگ آب شیرین بیاندازند تا قدری حرکت کنند و هر کدام را که سریع تر حرکت می کند را انتخاب کرده و مقداری از خون گوسفند یا بز به آن دهند تا بخورد. سپس لزوجات آن را با اسفنج یا پارچه زبری پاک کنند تا آماده چسبیدن به عضو گردد.

حال عضو مورد نظر را با آب و نمک بشویند و بمالند تا سرخ گردد و زالو بر آن بچسبانند. اگر زالو زود نچسبد مقداری گل سرشوی یا لجن کنار حوض ها یا کمی خون بر آن بمالند تا بچسبد. پس از ممتلی شدن خود به خود می افتد ولی اگر لازم باشد قبل از آنکه خود جدا شود آن را جدا کنند مقداری نمک یا خاکستر یا بوره یا پارچه کتان سوخته یا پشم و اسفنج محرق بر آن بپاشند که زود جدا گردد.

بعد از جدا شدن با محجمه آن موضع را بادکش کنند تا قدری دیگر خون از آن جا برآید یا اینکه بگذارند همچنان خون آید تا خود به خود بند آید. اگر بلافاصله بعد از جدا شدن زالو خون را بند آورند موجب خارش و تورم می شود.

نکته: اگر خونریزی شدید بوده و برای جلوگیری از ضعف، خواهند آن را بند آورند باید از داروهای حابس مانند مازوی سوخته سوده یا آهک یا خاکستر یا خزف سوده یا زردچوبه محترق یا کهربا سوده بر آن بپاشند. تار عنکبوت که در آن بچه عنکبوت نباشد نیز مفید است. از رسیدن آب سرد و هوای سرد بر موضع زالو باید ممانعت گردد زیرا موجب خارش و تورم و گاهی قرحه می شود.

تدابیر حین چسباندن زالو

علامت چسبیدن زالو درد فرو بردن دندان آن در پوست می باشد. مراتب رعایت زمان و سن (زیر ٢ سال و بالای ٦٠ سال) در استفاده از زالو همانند حجامت است ولی اهل هند چون از زالو زیاد استفاده می کنند حتی برای کودکان شش ماهه نیز دو سه عدد زالو را مجاز دانسته اند و گفته اند اگر طفل ٤٠ روزه علائم فساد خون و سرخی بدن داشته باشد بر مقعد ایشان زالو می چسبانند.

تدابیر پس از زالو درمانی

بعد از جدا شدن زالو با محجمه آن موضع را بادکش کنند تا قدری دیگر خون از آن جا برآید و اگر امکان نداشت جای آن را با سرکه یا آب گرم بشویند و ماساژ دهند تا خون از آن خارج شود یا اینکه بگذارند همچنان خون آید تا خود به خود بند آید. اگر بلا فاصله بعد از جدا شدن زالو خون را بند آورند موجب خارش و تورم می شود.

استفاده از اشیای گرم بعد از اخراج خون (به طور عام) ممنوع است زیرا باعث احتراق و فساد خون است همچنین مصرف اشیای سرد و مرطوب قوی بیشتر از نیاز باعث انتفاء حرارت و تغلیظ و انجماد یا ترطیب خون خواهد شد.

کسی که قصد زالو گذاشتن دارد باید از جماع و خورن غذاهای نامناسب پرهیز نماید تا اخلاط ردیه در بدن وی جمع نشود.

نکته: در صورت امتلای بدن از اخلاط فاسد، باید ابتدا تنقیه بدن با فصد، حجامت یا قی نمود سپس اقدام به زالودرمانی کرد. رعایت زمان مثل ممنوعیت در اول و اخر ماه و ساعات مناسب و سن زیر ٢ سال و بالای ٦٠ سال در استفاده از زالو در حالت اختیار نه اورژانسی همانند حجامت است.

زالو برای بدن ضعیف و پیرا ممنوع است و اکثرا برای بیماری های است که از سودای محترق از خون باشد.

عوارض شایع عبارت اند از:

  • خارش

  • التهاب و تورم

  • عوارض نادر مانند درد، عفونت و خونریزی


  
دارای امتیاز  از 33 رأی