رمضان و توصیه‌های آن

غذای افطاری در یک وعده میل شود؛ مگر در شرایط خاص که در مباحث بعدی بیان خواهد شد.

از خوردن تنقلات فراوان در فاصله افطار تا سحر خودداری شود و روزه داران برای خوردن وعدۀ سحر کمی زودتر از خواب برخیزند.

در وعدۀ سحر از آشامیدن آب زیاد باید پرهیز نمود زیرا موجب ایجاد نفخ و اختلال در هضم می شود. هنگام افطار نیز از آغاز کردن تغذیه با آب سرد، نوشابه و... خودداری شود. به جای آن که به جای آن می‌توان از مقداری آب جوش، آب گرم و عسل یا شیر گرم استفاده کرد.

مصرف بعضی از غذاها که در هنگام افطار متداول است، مثل آش رشته با روغن فراوان، پشمک، زولبیا و بامیه، کله‌پاچه و سیراب شیردان و... مناسب نیست. به جای آن روزه داران با توجه به مزاج خود می توانند از آش ها و سوپ ها، حریره ها، مربا ها و شیرینی جات طبیعی مثل عسل، کشمش، مویز، خرما و... استفاده نمایند.

معدۀ خالی در زمان افطار تحمل غذای سنگین را ندارد بنابراین استفاده از غذاهای با هضم راحت در این وعده توصیه می‌شود.

استفاده از غذاهای تند و پرادویه، شور و سرخ کرده، غذاهای آماده و بسته‌بندی، غذا های خمیری مثل ماکارونی، الویه، قارچ، انواع فست فودها، یخ، چای پررنگ، قهوه و کاکائو، انواع نوشابه ها و آبمیوه‌های صنعتی در ماه توصیه نمی‌شود. به جای آن روزه داران می‌توانند به تناسب مزاج خود از غذاها و شربت ها و آبمیوه‌های طبیعی استفاده نمایند.

از پرخوری و روی خوری چه در وعده افطار و چه در وعدۀ سحر پرهیز شود و نوشیدنی ها و میوه حداقل با ۱-۲ ساعت فاصله از غذا مصرف شوند.