| کمبود آهن از نوع کمبودهایی است که در اغلب اشخاص دیده می‌شود. معمولاً به علت عدم استفاده از رژیم غذایی مناسب (شامل گوشت قرمز کم چربی و سبزی‌های برگی و سایر مواد طبیعی) کمبود آهن بروز می‌کند. زنان در دورۀ عادت ماهیانه که خون روی دارند غالباً دچار کمبود آهن می شود و ناراحتی های معده نظیر زخم معده که منجر به خونریزی شود و همچنین عفونت های انگلی از جمله مسائلی هستند که ایجاد کمبود آهن می کنند.
آهن که معمولاً در طحال و کبد و مغز استخوان ذخیره می‌شود در درجۀ اول برای تولید هموگلوبین در خون کاربرد دارد یکی از علائم مهم کمبود آهن، کاهش مقدار هموگلوبین خون است. مقدار مصرف روزانۀ آهن برای بدن شخص بالغ در حدود ۱۸ میلی گرم است.
ویتامین C به جذب آهن از مواد غذایی کمک می کند. بنابراین توصیه می‌شود در مواقعی که از مواد غذایی دارای آهن، به خصوص مواد گیاهی استفاده می‌شود که نوع آهن موجود در آنها از نوع آهن سه ظرفیتی است؛ که این آهنگ خیلی کم جذب می‌شود، باید لااقل از یک لیوان آب پرتقال طبیعی تازه یا آب لیمو ترش نیز استفاده نمود تا مقدار جذب آهن افزایش یابد.
باید توجه داشت که در تأمین و مصرف آهن زیاده‌روی نشود، زیرا اگر آهن از مقدار ضروری روزانه بیشتر باشد ممکن است منشأ ناراحتی هایی می شود. مصرف بیش از حد آهن ممکن است ایجاد دردهای غیرعادی، اسهال یا یبوست نماید.
|