بیماری‌های ناحیه مقعد

شایع ترین بیماری های این عضو که بواسیر و فیستول (سوارخ عفونی یا فرو رفتگی است که متاسفانه مزاحم سختی برای بیمار است) و ترک خوردگی یا شقاق و بالاخره خیلی نادرتر سرطان این ناحیه است.

خارج شدن مقعد نیز یکی از بیماری های شایع در اطفال و در اشخاص پیر و ضعیف است مقعد عضوی است بسیار حساس کوچک ترین تغییر مزاجی اثرش روی آن ظاهر می شود مثل گرم شدن مزاج که اثرش خارش و سوزش مقعد است.

این بیماری به عناوین و اشکال مختلفی خود را نشان می دهد مثل تکمه ای، زگیل شکل، توبولی، آویزان مثل ریشه یا به شکل کلافه واریسی شکل عروق و غیره.

اگر بیمار پرخون و چاق و مبتلا به فشار خون باشد، فصد نمایند و خون کم کنند. سپس جوشانده هلیله تجویز نمایند و پرهیز از غذاهای غلیظ و شور، سوداوی مثل گوشت گاو، آهو، شتر، ماهی شور و گوشت سایر حیوانات وحشی، بادنجان، عدس، کلم، خرما، پنیر و آب خیلی سرد لازم است و بایستی مدام طبع نرم و لینت مزاج برقرار باشد که این خیلی مهم است.

هلیله یا آمله یا اطریفل صغیر و مقل برای لینت مزاج به کار برند، بعد از تنقیه و نرم کردن طبع اگر دردی در کار باشد از پخته برگ کلم، پوست خشخاش، روغن، گل و سفیده تخم مرغ برای تسکین درد استفاده نمایند.

فیستول هایی که به مقعد رسیده باشد چون مرتبا ترشحات مقعد در آن ها وارد می شود معالجه و مداوای آن بسیار سخت است. زیرا میکروب های روده باعث ایجاد عفونت فیستول شده، به درمان جواب مثبت نمی دهد، از این رو بهترین معالجه عمل جراحی است.

شستشوی آن محل با داروهای ضد عفونت مثل آویشن، بومادران، مغز ناخنک، گل خطمی و غیره و گذاردن فتیله آغشته به جاوشیر در فیستول موثر است.