از مصرف غذاهای سرد و تر به ویژه در شب‌ها پرهیز نمایید (به ویژه اگر علایم غلبه سردی و تری یا بلغم را دارید).
از غذاهای گرمی بخش بهره‌مند گردید. بدیهی است مقدار این غذاها در هر فرد به تناسب مزاج وی می‌باشد.
در این فصل، پس از حمام، نباید به طور ناگهانی در معرض هوای خارج قرار گرفت.
از خوابیدن در روز بپرهیزید، زیرا به ویژه در این فصل باعث ایجاد بیماری‌های رطوبی و نزله می‌گردد. تباهی رنگ چهره، سستی بدن، احساس کسالت و کاهش اشتها از دیگر عوارض خواب روز هستند.
بهترین زمان ورزش در فصل زمستان، اخر روز است، البته منظور روز طبیعی است، زمان غروب خورشید در زمستان ایران حدود پنج الی شش عصر است، پس آخر روز حدود ساعت چهار بعد از ظهر می‌باشد که هوا کمی گرم‌تر از سایر ساعات است.
در فصل زمستان بدن نیاز به غذای بیشتر و نیز مقدار بیشتری گوشت دارد ولی اگر زمستان، طبع زمستانی ندارد، یعنی گرم تر از حد مورد انتظار است یا بارندگی کمی دارد، غذاها را باید به اندازه خورد.
نوشیدنی‌ها و غذاها را به صورت گرم مصرف نمایید و از مصرف یخ جدا خودداری کنید.
در این فصل به ویژه افرادی که در بدنشان رطوبت زیادی وجود دارد، باید ورزش‌های سنگین انجام دهند تا از پیدایش و انباشت اخلاط بد در بدن جلوگیری شود.
جامه گرم چون جامه پشمینه، پوستین، ابریشمی و پنبه دار بپوشید، زیرا این جامه‌ها بخار گرم بدن فرد را به خود گرفته و آن را در میان ذرات خود نگه می دارند و مانع از سرد گشتن بدن وی می‌گردند.
بهتر است افراد در این فصل، کمی در هوای آفتابی قدم بزنند و از تابش خورشید تا حد امکان بهره مند گردند.
در دنیای امروز انواع و اقسام میوه‌ها در فصل زمستان دردسترس عموم قرار دارند، اما مصرف میوه‌های تابستانی که سرد و مرطوب هستند (چون هندوانه،خیار،گوجه فرنگی و...) موجب بروز عوارض و بیماری خواهد شد، پس بیشتر از میوه‌هایی گرم میوه‌های خشک و خشکبار استفاده نمایید. حتی مصرف زیاد میوه‌هایی مثل پرتقال و نارنگی که رطوبت زیادی دارند بر خلاف آنچه تصور می‌شود به ویژه در افرادی که معده های سرد و تر دارند باعث افزایش احتمال بروز سرما خوردگی و نزله خواهد بود.
افراد کهنسال در زمستان انجیر خیسانیده بخورند که به جهت تلیین مزاج ایشان بسیار خوب است.
از راه رفتن با پای برهنه بر روی کفپوش های سرد مثل سرامیک و سنگ بپرهیزید.
بهتر است در زمان خواب، لحاف را گرم کرده، به خود بپوشانید.
هر که در زمستان بیمار شود، باید زود مواد زاید را از بدن خارج نماید زیرا تا سبب بیماری قوی نباشد.
در زمستان، برای دفع مواد زاید، ایجاد اسهال بر ایجاد قی (استفراغ) ترجیح دارد.
در این فصل، باید از فصد و حجامت و قی و اسهال قوی احتراز نمود اما در زمان نیاز و با تشخیص پزشک ماهر، می‌توان از مسهل‌های ضعیف یا متوسط و فصد به قدر نیاز و ضرورت بهره جست.
|